1. تنهایی بین فردی : که بصورت جداافتادگی و بی کسی تجربه میشود و به معنای دور افتادن از دیگران است. عوامل بسیاری در آن دخیلند مثل انزوای جغرافیایی ،فقدان مهارت های اجتماعی مناسب ،احساسات به شدت متضاد درباره صمیمیت ،یک سبک شخصیتی مثل خودشیفته یا اسکیزوئید یا استثمارگر یا قضاوت گر که مانع تعامل اجتماعی راضی کننده است.

2. تنهایی درون فردی : فروید اصطلاح جداسازی رو به عنوان یک سازوکار دفاعی که خصوصا در روان نژندی وسواسی نمایان است وقتی که فرد احساسات و خواسته هایش را خفه کند و بایدها و نبایدها رو بجای آرزوهایش بپذیرد و اصا نمیداند خودش چه احساسی دارد و یا نظرش چیست و کاملا به افکار دیگران وابسته است .

3. تنهایی اگزیستانسیال : این مدل تنهایی به رغم رضایت بخش ترین روابط با دیگران و به رغم خودشناسی و انسجام درونی تمام عیار ، همچنان باقیست .این تنهایی میان فرد است و دنیا.

منبع : اروین یالوم(روان درمانی اگزیستنسیال، ترجمه سپیده حبیب)