دشت کویر بزرگترین کویر ایران و یکی از کویرهای بی جان روی زمین است. ⠀

این دشت شامل تعدادی فرورفتگی ، باتلاق های نمک خشک شده ، حوضه های ماسه ای که زمانی دریاچه بودند و پس از خشک شدن، لایه‌هایی از سنگ‌های رسوبی آغشته به گچ و نمک باقی گذاشتند.

در فصل بهار، در فصل کوتاه بارندگی، گستره وسیع بیابان به دریاچه‌های گل مایع با کف باتلاقی تبدیل می‌شود که در آن کاروان‌های زیادی جان خود را از دست داده‌اند. اما شوم ترین جایی که به گفته ساکنان محلی، شیاطین در آن زندگی می کنند تپه های شنی وسط بیابان است. همه کاروان ها همیشه آنها را دور می زنند. در تابستان، درجه حرارت در بیابان می تواند به +۵۰ درجه سانتیگراد برسد.

گرمای شدید، خاک بد و طوفان های مکرر در دشت کویر، آن را غیرقابل سکونت کرده است. تنها در واحه های نادر خانه های انسانی وجود دارد که به طور ویژه در برابر باد محافظت می شوند.