خدایا! تو را شکرگزارم
به خاطر شب‌ هایی که تبدیل به صبح شدند
دوستانی که مبدل به خویشاوند شدند
رویا‌هایی که به حقیقت پیوستند
و دوست داشتن‌ هایی که منتهی به عشق شدند

شبیه پرنده‌ ای که از قفس آزاد می‌ شود..
من هم وقتی با نام تو شکرگزاری می‌ کنم از غم هایم آزاد می‌ شوم
خدایا شکرت

الهی شکرگزار این زندگی هستم که به من بخشیدی؛ به خاطر همه چیزش:
تو را شکر بابت آدم‌هایی که معلم من بوده‌اند.
تو را شکر بابت درس‌هایی که زندگی به من ارزانی داشته‌اند.
تو را شکر برای عشقی که می‌گیرم، می‌بخشم و می‌پراکنم.

یگانه آفریدگار من، تو را سپاس می‌گویم که مرا از تمام وابستگی‌ها می‌رهانی و ترس از دست دادن را از من دور کردی و چنان روحم را بزرگ کردی که دلبسته باشم و نه وابسته.

خدای مهربانم
چقدر خوب است که تو را دارم
هر زمان که بخواهم
در هر مکان که اراده کنم
تو هستی جایی در حوالی من

انگار گاهی هم نزدیک تر و در مرکزی‌ترین نقطه وجودم
آرام می‌ شوم با حضورت در نزدیک ترین حد ممکن مان
خدایا شکرت که هستی.

خورشيدی كه تو آفريدی به فرمان تو می درخشد.
گل‌ها از شادی از عظمت تو می‌رقصند
و من چيزی جز قلبی سپاسگزار ندارم كه تقديمت كنم

خداوندا، خدای من! 
ممنونم كه مرا آفريدی.

گاهی وقت‌ها تشکر کردن از خدا فقـط گفتن کلمه‌‌ خدایا شکرت نیست!
گاهی وقت‌ها برای تشکر از خدا باید کاری کرد … دلی را شاد کرد … گلی را هدیه داد … دستی را گرفت …
و بخششی را تقدیم نمود!